Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT)

Grupa 0 GRUNTY

Grupa 1 BUDYNKI I LOKALE ORAZ SPÓ£DZIELCZE PRAWO DO LOKALU U¯YTKOWEGO I SPÓ£DZIELCZE W£ASNOŒCIOWE PRAWO DO LOKALU MIESZKALNEGO

Grupa 2 OBIEKTY IN¯YNIERII L¥DOWEJ I WODNEJ

Podgrupa 20 KOMPLEKSOWE BUDOWLE NA TERENACH PRZEMYS£OWYCH

  • Symbol 200 Budowle dla górnictwa i kopalnictwa
  • Symbol 201 Budowle na terenach elektrowni
  • Symbol 202 Budowle na terenach zak³adów chemicznych
  • Symbol 203 Budowle na terenach zak³adów przemys³u ciê¿kiego, gdzie indziej niesklasyfikowane

Podgrupa 21 RUROCI¥GI, LINIE TELEKOMUNIKACYJNE I ELEKTROENERGETYCZNE

Podgrupa 22 INFRASTRUKTURA TRANSPORTU

Podgrupa 29 POZOSTA£E OBIEKTY IN¯YNIERII L¥DOWEJ I WODNEJ

Grupa 3 KOT£Y I MASZYNY ENERGETYCZNE

Grupa 4 MASZYNY, URZ¥DZENIA I APARATY OGÓLNEGO ZASTOSOWANIA

Grupa 5 MASZYNY, URZ¥DZENIA I APARATY SPECJALISTYCZNE

Grupa 6 URZ¥DZENIA TECHNICZNE

Grupa 7 SRODKI TRANSPORTU

Grupa 8 NARZÊDZIA, PRZYRZ¥DY, RUCHOMOŒCI I WYPOSA¯ENIE, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

Grupa 9 INWENTARZ ¯YWY

Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczych obiekt, tzw. obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe itp. Klasyfikacja Środków Trwałych stosowana jest w sprawozdawczości statystycznej i w ewidencji księgowej środków trwałych. Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. (Dz.U. Nr 242,poz.1622). Aktualna Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) zastąpiła Klasyfikację Środków Trwałych (KŚT) wydaną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zmianami).

Źródło: stat.gov.pl